در ابتدا بايد گفت كه آنچه كه در بعضي آيات قرآن و روايات منقول از اهل بيت (ع) آمده است وسعت و گستردگي و سبقت رحمت الهي نسبت به غضب خداوند است نه غلبه رحمت بر غضب، و ما در قرآن و يا كتب روايي شيعه عبارتي كه در آن به غلبه رحمت الهي بر غضب خداوند اشاره شده باشد نيافتيم؛ خداوند در آياتي از قرآن از وسعت و گستردگي رحمت اش سخن گفته است چنانچه مي فرمايد:
« قالَ عَذابي‏ أُصيبُ بِهِ مَنْ أَشاءُ وَ رَحْمَتي‏ وَسِعَتْ كُلَّ شَيْ‏ء؛‏(1) (خداوند در برابر اين تقاضا، به موسى) گفت:« مجازاتم را به هر كس بخواهم مى‏رسانم و رحمتم همه چيز را فراگرفته »، و در آيه ديگري مي فرمايد: رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْ‏ءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً فَاغْفِرْ لِلَّذينَ تابُوا وَ اتَّبَعُوا سَبيلَكَ وَ قِهِمْ عَذابَ الْجَحيم‏؛ (2)پروردگارا! رحمت و علم تو همه چيز را فراگرفته است پس كسانى را كه توبه كرده و راه تو را پيروى مى‏كنند بيامرز، و آنان را از عذاب دوزخ نگاه دار.
و نيز روايات و ادعيه زيادي است كه در آنها سخن از سبقت رحمت خداوند بر غضب الهي است به عنوان مثال در روايتي از امام صادق (ع) آمده است كه خداوند خطاب به پيامبران مي فرمايد: قُلْ لَهُمْ إِنَّ رَحْمَتِي سَبَقَتْ غَضَبِي فَلَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَتِي،(3) به آنان بگو رحمت من بر غضبم سبقت دارد و از رحمت من مايوس نشويد.
و نيز در روايتي ديگر آمده است: يَا أُمَّةَ مُحَمَّدٍ إِنَّ رَحْمَتِي سَبَقَتْ غَضَبِي أَعْطَيْتُكُمْ قَبْلَ أَنْ تَسْأَلُونِي وَ غَفَرْتُ لَكُمْ قَبْلَ أَنْ تَسْتَغْفِرُونِي و…(4)اي امت محمد(ص)، رحمتم بر غضبم سبقت گرفته است به شما عطا مي كنم قبل از آن كه از من بخواهيد و مي بخشم شما را قبل از آن كه استغفار كنيدو…