بعثت؛زمینه ساز تحقق هدایت

باید اذعان کرد یکی از مهمترین نعمت های الهی نعمت هدایت است که با تحقق بعثت حصول به هدایت نیز فزونی یافت،بدین نحو که همۀ ما در شبانه روز چندین بار در نمازهایمان که بزرگترین مظهر عبادت و بندگی است؛از خدا نعمت هدایت را طلب می کنیم و می گوئیم؛«اهدناالصراط المسقیم».

لذا خداوند متعال بر مبنای آیۀ شریفۀ « إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا[1] » ( ما راه را به او نشان داديم، يا سپاسگزار است[مى‏پذيرد] و يا كفران [مى‏كند] )پس از خلقت همۀ انسان ها،جوامع بشری را به مرحلۀ هدایت رسانده است، یعنی هدایت توفیق و نعمتی است که در رتبۀ پس از خلقت قرار گرفته است لیکن از طریق «بعثت» تحقق یافته است.

تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود، از هر مژه چون سیل روانه

خواهد به سر آید، شب هجران تو یانه ای تیر غمت را دل عشاق نشانه

جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

رفتم به در صومعهٔ عابد و زاهد دیدم همه را پیش رخت، راکع و ساجد

در میکده، رهبانم و در صومعه، عابد گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد

یعنی که تو را می‌طلبم خانه به خانه

روزی که برفتند حریفان پی هر کار زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار

من یار طلب کردم و او جلوه‌گه یار حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار

او خانه همی جوید و من صاحب خانه

هر در که زدم، صاحب آن خانه تویی تو هر جا که روم، پرتو کاشانه تویی تو

در میکده و دیر که جانانه تویی تو مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو

مقصود تویی، کعبه و بتخانه بهانه

بلبل به چمن، زان گل رخسار نشان دید پروانه در آتش شد و اسرار عیان دید

عارف صفت روی تو در پیر و جوان دید یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید

دیوانه منم، من که روم خانه به خانه

عاقل، به قوانین خرد، راه تو پوید دیوانه، برون از همه، آیین تو جوید

تا غنچهٔ بشکفتهٔ این باغ که بوید هر کس به زبانی، صفت حمد تو گوید

بلبل به غزلخوانی و قمری به ترانه

بیچاره بهایی که دلش زار غم توست هر چند که عاصی است، زخیل خدم توست

امید وی از عاطفت دم به دم توست تقصیر خیالی به امید کرم توست

یعنی که گنه را به از این نیست بهان

آثار شیخ بهایی

این تعبیر حضرت امام(ره) كه می‌فرمایند:«مجلس خوب، همه چیز را خوب می‌كند و مجلس بد همه چیز را بد می‌كند»،

دلم به یاد تو امشب لبالب از شور است
تو کیستی که حریمت چو کعبه مشهور است؟
رحلت پیامبر اکرم (ص) بر تمام مسلمین جهان تسلیت باد

رسول خدا صلی الله علیه وآله: عقاب و مجازات سه دسته از گناهان زودرس مى باشد و به قیامت كشانده نمى شود: ایجاد ناراحتى براى پدر و مادر، ظلم در حقّ مردم، ناسپاسى در مقابل كارهاى نیك دیگران